Biografia

Cinema Bizarre - niemiecka grupa reprezentująca gatunki glam-pop, glam-rock, electropop i new wave, składająca się z pięciu członków:

Strify’ego (prawdopodobnie Andreas Hudec; ur. 20.08. 1988r.) - wokal
Kiro (Carsten Schäfer) (ur. 11.01. 1988r.) - bas
Yu Phoenix’a (Hannes De Buhr) (ur. 29.12. 1988r.) - gitara
Shin’a (Marcel Gothow) (ur. 12. 12.1989r.) - perkusja
Luminora (Lars Falkowsky) (ur. 22. 03.1985r.) - keyboard, drugi wokal (2005-2008)
Romeo Nightingale’a (prawdopodobnie Tobias Kohl) (ur. 4. 08.1988r.) - keyboard (2008-2010)

W 2005 r. wokalista Strify, basista Kiro i gitarzysta Yu spotkali się na zlocie fanów anime i postanowili założyć zespół. Perkusista Shin i klawiszowiec/drugi wokalista Luminor, którzy zamknęli skład tego zespołu poznali się z pozostałymi przez internet. 14 września 2007 kapeli udało się dostać na dość wysokie miejsca list przebojów (Niemcy - #9, Austria - #32, Francja - #28, Europa ogółem - #35) singlem „Lovesongs (They Kill Me)”, gdzie pozostawał on przez długi czas. Mniejszy sukces odniosły kawałki „Escape To The Stars” (Niemcy - #36, Austria - #61) i „Forever Or Never” (Niemcy - #44, Austria - #71). Wraz z wydaną 12 października 2007 płytą „Final Attraction” muzycy zdobyli dużą rzeszę fanów na całym świecie; przyniosła im ona również nominację do prestiżowej niemieckiej nagrody Viva Comet, wyróżnienie European Border Breakers, Złotą Płytę w Rosji i całkiem niezłe notowania na listach sprzedaży (Niemcy - #9, Austria - #28, Francja - #24, Włochy - #48). Wystąpili też na Eurowizji z piosenką „Forever Or Never”, ale ostatecznie do finału przeszedł zespół No Angels.
W 2008 r. z powodu problemów zdrowotnych grupę opuścił Luminor. Zastąpił go dobry przyjaciel Yu - Romeo Nightingale.

2009 r. był bardzo pracowitym rokiem dla zespołu. 21 sierpnia tego roku na niemieckim rynku muzycznym pojawił się drugi album „ToyZ”, na którym muzycy bardziej skupili się na elektronicznych brzmieniach. Nie powtórzył on sukcesu poprzednika (Niemcy - #24, Austria - #44, Francja - #54, Włochy - #31, Holandia - #94), został jednak ciepło przyjęty przez fanów. Promowały go single „I Came 2 Party” (feat. Space Cowboy; Niemcy - #32, Austria - #71) i „My Obsession” (nie notowany na listach). Cztery dni po premierze „ToyZ”, w amerykańskich i kanadyjskich sklepach można było kupić „BANG!”, czyli kompilację największych hitów Cinema Bizarre z obu albumów. Fani mogli tam także znaleźć kilka nowych piosenek.
Wraz z wydaniem drugiego CD Cinema Bizarre zaczęli koncertować w Ameryce jako support Lady Gagi (dzięki niej poznali Space Cowboya) na jej trasie The Fame Ball; ruszyli też w światową trasę koncertową We Are All Toyz Tour, którą zamknął występ w warszawskim klubie Progresja 12 listopada 2009. Był to zarazem ostatni występ Cinema Bizarre w karierze.

W styczniu 2010 Cinema Bizarre zawiesili działalność poprzez list do fanów, opublikowany na ich profilu na MySpace. Strify napisał w nim: „To dla nas czas, by zacząć coś nowego. Zdecydowaliśmy się na przerwę od początku 2010.” Nieoficjalnie mówiło się, że powodem zawieszenia były konflikty w zespole i słaba sprzedaż „ToyZ”, co z kolei miało doprowadzić do sporu z wytwórnią i managerami. Yu natomiast utrzymywał, że zespół rozpadł się z winy jednego z jego członków.
Strify, później wielokrotnie pytany przez fanów o możliwość reaktywacji grupy, zaprzeczył.

Cinema Bizarre obecnie

Strify - w latach 2010-2011 pracował jako DJ, głównie w Rosji i Niemczech. W czerwcu 2011 opublikował remix piosenki Cinema Bizarre "Blasphemy" we współpracy z francuskim DJ-em Juniorem Calderą. W 2012 rozpoczął pracę nad pierwszym EP "Glitter + Dirt", na którym znalazły się tworzące trylogię piosenki "Brand New World", "Sanctuary" i "Halo (We’re The Only One)". Poza tym, EP uzupełniał utwór "Fix Me", jak i remix oraz alternatywna wersja "Halo (We’re The Only One)". Wydawnictwo ukazało się 20 sierpnia 2013 r. na iTunes i Amazon.com.
W styczniu i lutym 2014 r. Strify odwiedził Rosję (w planach były również koncerty na Ukrainie, które ostatecznie odwołano) w ramach trasy Strange New World. Setlista zawierała utwory z EP, repertuaru Cinema Bizarre oraz kilka nowych kompozycji i coverów. DVD dokumentujące serię tych występów znalazło się na limitowanej edycji pierwszego solowego albumu artysty ILLUSION.
1 sierpnia 2014r. Strify rozpoczął trwającą kilka miesięcy kampanię crowdfundingową. W czasie jej trwania fani mogli obejrzeć trailer ILLUSION, a także posłuchać urywków surowych wersji utworów „Hearts Are Digital”, „Burn/Fear”, „Not My God”, „Lovers When It’s Cold”, "Angel" i "Metropolis”. Pełne, już ukończone wersje dwóch ostatnich kompozycji pojawiły się wkrótce na oficjalnym kanale YouTube Strify’ego.
Płyta to inspirowane muzyką lat 80. połączenie synthpopu, industrialu oraz New Wave ze współczesnym electropopem (przez samego Strify’ego nazywane Synthwave).
Wydawnictwo ukazało się 30 listopada 2014r. za pośrednictwem platformy PledgeMusic.
Do współtworzenia swojego debiutu Strify zaprosił jedynie zaufaną grupę ludzi, wśród których są między innymi Michelle Leonard - autorka hitowych singli Cinema Bizarre „Lovesongs (They Kill Me)” czy „My Obsession” - oraz amerykańscy producenci, Seth Jones i Tofer Brown.
Ponowne wydanie albumu - ze zmienioną listą piosenek - planowane jest na 27 marca 2015, zarówno w formie fizycznej, jak i cyfrowej (na iTunes, Spotify czy Amazon.com). Wokalista chce również ruszyć w europejską trasę koncertową promującą ILLUSION.
Shin – w latach 2010-2012 jeździł do Niemiec i Rosji na tzw. DJ-sety. Teraz pracuje jako reżyser i fotograf (często pracuje dla Strify’ego), a także studiuje.
Yu – od rozpadu Cinema Bizarre próbował swoich sił w różnych projektach. 11 listopada 2011 r. we współpracy z J’Lostein wydał singla "Moonflower". Wspólnie z Romeo nagrał kawałek „Words Can’t Take The Pain”, a potem wraz z nim dołączył do grupy Rouge Morgue. Szybko zakończyła ona działalność, a Yu został gitarzystą w zespole Brandona Ashleya. Następnie z przyjacielem, członkiem włoskiego zespołu DNR Sebastiano Serafini, założył zespół MonoChrome Hearts. Wydali single „Your Knight” i „When The Night Kills The Day”. Nieco później duet musiał zawiesić działalność - Serafini opuścił DNR, a Phoenix od końca 2013r. zastępuje w tej grupie gitarzystę, Sieg’a. Obecnie MH nie istnieje, a DNR pracuje nad debiutanckim albumem „Dreamfinity” - pierwszy singiel „Another World Falls Down” jest już dostępny na YouTube.
Kiro – wcześniej również zajmował się DJ-owaniem. W 2013 r. wraz z przyjacielem Denisem Kurusem, założył grupę Re:Boot – mają na koncie kawałek „Century” nagrany z Leną Katiną, byłą wokalistką rosyjskiego duetu t.A.T.u.
Romeo – jak już zostało wspomniane, dołączył do kapeli Rouge Morgue. Po jej rozpadzie były klawiszowiec Cinema Bizarre publikował swoje solowe utwory na YouTube, wydał nawet EP „Black Roses”. Niedługo po jej premierze napisał na swoim profilu na Facebooku, że kończy karierę muzyczną.
Luminor - powrócił na scenę w 2010. Towarzyszył zespołowi DNR podczas ich europejskiej trasy, wykonując wspólnie z nimi kilka piosenek. Od 2013r. współpracuje z włoskim piosenkarzem, Roberto Romagnoli. Jak wiadomo z jego profilu na Facebooku, od lat zmaga się z depresją.

Ciekawostki o zespole:
- Wzorował on swój image na japońskim stylu zwanym Visual Kei.
- Shin, Luminor oraz Kiro są homoseksualistami; pozostali nigdy nie wypowiedzieli się na ten temat jednoznacznie.
- Yu jest młodszym bratem dziennikarki i prezenterki telewizyjnej - Anniki De Buhr.
- Utwór "Escape To The Stars" zawiera sample piosenki Depeche Mode "Everything Counts".
- Kawałek "Blasphemy" opowiada o miłości homoseksualnej.
- Mottem, które przyświecało zespołowi było "Style is war" (ang. "Styl to wojna"). Luminor wypowiedział się na ten temat: "To coś w rodzaju naszego sloganu, naszej walki. Jest oparty na naszych doświadczeniach; każdy z nas ma własny styl i wszyscy musimy walczyć o akceptację innych ludzi. Chcemy być naprawdę sobą. Akceptacja nie jest czymś, o co chcemy toczyć wojnę, lecz jeśli jesteśmy do tego zmuszeni, tak się dzieje".
 - Hasłem przewodnim "ToyZ" było "We are all toyz" (ang. "Wszyscy jesteśmy zabawkami"), ponieważ, jak mówił Strify "każdy z nas jest w pewnym sensie zabawką".